Van gelukzalig glimlachen naar grote schrik, van tranen van teleurstelling tot levendige lol… Het was een flink emotionele achtbaan zaterdag.
Vol verwachting kwamen we aan op eiland De Woude, waar we – om ons tienjarig jubileum te vieren – ons huwelijk zouden herbevestigen. Het weer was minder goed dan gehoopt, maar we waren vastbesloten er een warm feest van te maken. Vastbesloten ons opnieuw te verbinden met elkaar, zoals we in 2003 beloofden élke dag voor elkaar te kiezen.Wat genoten we van de prachtige ceremonie met de heel persoonlijke toespraak (bijzonder om nu eens de luisteraar in plaats van spreker te zijn) en de live gezongen liedjes tussendoor. Het proosten met familie en vrienden, feestelijk feliciteren compleet met gepersonaliseerde cupcakes.
En dan, in een paar seconden tijd, veranderde alles. Luidkeels gehuil van onze dochter, die met haar voorhoofd pal op de stoep viel. Alles letterlijk en figuurlijk uit je handen laten vallen. Het rennen naar de pont, het racen naar het ziekenhuis. Grote zorgen daar, terwijl de gasten op het eiland ook bezorgd waren. Drie uur, vijf verdovingsprikken en vier hechtingen later voegden we ons weer bij het gezelschap. Hoe groot onze opluchting ook was, het was best schakelen om na die schrik alsnog het feest in te stappen.
Onze dochter toonde zich een enorme bikkel en stortte zich in het feest. Manlief en ik waren beiden wat van slag. Het liep allemaal heel anders dan verwacht, wat later ook voor tranen van teleurstelling zorgde.
Maar wat fijn om juist dan die verbinding met je familie en vrienden te voelen! Hartverwarmend hoe ze ons weer verwelkomden. Heerlijk om je tijdens de fotosessie weer te voelen ontspannen. Om lekker gek te doen in de PhotoBoothBus, te luisteren naar lieve speeches en rondom de BBQ na te praten met gasten die ook bleven slapen.
Ja, het liep allemaal anders dat het ideale plaatje dat ik in mijn hoofd had. Welke bruid heeft dat plaatje niet? Dit was een sterke les in leren loslaten. Wat best moeilijk is, als je er zo grondig op hebt voorbereid en zeer op hebt verheugd. Nu alle emoties wat zijn gezakt en dochter (weliswaar met flink litteken op het voorhoofd) oké is, ben ik dankbaar. Dankbaar voor de verbinding die we mochten voelen. Met elkaar, met onze kinderen en met iedereen die ons zo lief is.
Lieve familie, vrienden én betrokken trouwteam, geweldig dat jullie deze rit zo intens met ons hebben beleefd en meegeleefd. Dank met heel ons hart!
Jullie dochter was niet de enige bikkel op het feest; jullie waren dat ook!
Van gelukzalig feestmoment naar weggerukt uit het feestgedruis, met de schrik in je lijf naar, in en uit het ziekenhuis. Een klein hoopje mens dat angstig, ziek en aangeslagen in jullie armen ligt. Onverwacht en op een holletje weer de auto in, op weg naar jullie feest. Geen tijd om te schakelen tot jullie er zijn. Een hele familie en vriendenkring sluit jullie weer in de armen en jullie deinen mee op de golven van het feest. Langzaam kunnen jullie wat ontspannen omdat jullie zien dat de kinderen weer vol plezier rond rennen. Echt ontspannen pas als (bijna) alle gasten weg zijn.
En toch…… tóch hebben jullie de verbinding gevoeld. Tóch hebben jullie elkaar beloofd elke dag weer voor elkaar te kiezen. Tóch hebben jullie van elkaar genoten. Tóch hebben jullie de familie en vrienden laten voelen dat we bijzonder zijn. Dat het gewaardeerd werd dat we er waren. Tóch hebben jullie niet alleen elkaar maar ook ons in jullie hart gesloten en laten deelnemen aan een prachtige dag. Tóch hebben jullie je dapper door alle uitdagingen heen geslagen en er een onvergetelijke dag van gemaakt.
Daphne; wat ben jij een doortastende vrouw. Elke keer ging je de uitdaging aan en zette deze om naar een prachtig alternatief. Niemand heeft gemerkt dat er meer niet helemaal liep zoals jullie wilden, behalve dan het afschuwelijke ongeluk met je dochter. Met een glimlach , ongelofelijk doorzettingsvermogen en grote flexibiliteit heb je de dag onvergetelijk gemaakt voor je gasten. Een ongelofelijke dag vol symboliek en diepgang. En dag die niet snel vergeten wordt!
Liefdevolle knuf
Ritska
Dank lieve Ritska, doet ons heel goed dat te lezen!
Gefeliciteerd! De Liefde maakt nog meer mogelijk dan je al dacht. Dat de rit in deze Achtbaan spectaculair is te noemen, en jullie verrijkt heeft met al deze gevoelservaringen!
Daphne, zojuist [de inkt is nog nat bij wijze van] hebben wij een aanbeveling geschreven op
The PERFECT Wedding en je daarvoor een ELF toebedeeld: hierin spraken wij over een Rollercoasterrit. De beleefde- en blijvende emoties van het trouwen als bijna niet te vangen in woorden en dan lezen we over jullie Achtbaan verhaal: dekt de lading helemaal: je gaat op naar een TWAALF om je in te kunnen leven wat de Liefde met mensen kan doen.
Dank, jullie doen deze trouwambtenaar blozen…