Hier was ik wel even stuk van…
Oké. Als ik ergens in geloof, dan is het wel de liefde.
Daarom zal ik ook niet snel “nee” zeggen tegen een bruidspaar. Ik ben geen rechter, wie ben ik om te oordelen over hun relatie? Als trouwambtenaar ben ik er om het stel met elkaar te verbinden. Om hun gevoel voor elkaar te vertalen, naar een superpersoonlijke trouwceremonie.
Over gevoel gesproken; daar probeer ik zo goed mogelijk op te vertrouwen. En dat gevoel was heel dubbel, terwijl ik naar dat unieke koppel tegenover me op de bank keek.
Stel je voor: je hebt een afspraak met een aanstaand bruidspaar. Het contact is gelegd via de kleindochter. De bruidegom is namelijk op leeftijd en zij helpt opa en zijn vriendin met de organisatie van de bruiloft.
Of je naar hen toe kan komen om kennis te maken? Tuurlijk, geen probleem. Terwijl je nog even een pluisje van je jasje veegt bel je aan. Sneller dan verwacht vliegt de deur open. Daar staat hij, de bruidegom in spe en stelt zich voor.
Vreemd. Dat was de eerste gedachte die bij me opkwam. Die meneer ziet er vreemd uit. Maar ja, misschien is hij wel ernstig ziek en willen ze daarom vrij snel trouwen.
Terwijl opa Gijs, zoals hij zich voorstelt, thee zet, roept hij zijn verloofde erbij. En daarna wordt het met de minuut vreemder… Kijk de video om het zelf te zien:
Eerlijk is eerlijk? Natuurlijk zou ik zelf allesbehalve blij zijn als mijn dochter haar vriend komt voorstellen, die 59 jaar ouder is. Maar als buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand (babs) ben ik neutraal. Tenzij iets gewoon niet in de haak is natuurlijk.
Dus ja, een trouwambtenaar zegt wel eens “nee” tegen een bruidspaar. Niet #omdathetkan (pun intended), maar omdat die wederzijdse klik zo enorm belangrijk is. Net als het onderlinge vertrouwen trouwens. En die voelde ik beide niet. Sterker nog, zelfs de klik tussen de verloofden zelf miste. 😉
Ik ben in ieder geval een ervaring rijker. Met de bevestiging dat ik naar m’n eigen gevoel mag luisteren, en kan vertrouwen op m’n intuïtie. Want echte liefde? Die herken je.
Deze aflevering van ‘Puberende bejaarden‘ is onderdeel van StukTV, het online platform van Giel de Winter (alias opa Gijs), Thomas van der Vlugt (opa Koos) en Stefan Jurriens (opa Frans).
Geweldig dit! Leuk om te zien dat je je niet laat misleiden én dus een perfecte radar hebt voor echte liefde!
Dank Patrick, zat eerst nog wel even in tweestrijd (het zou kunnen, toch?), maar kon m’n buikgevoel niet langer negeren.
Lieve Daphne, wat deed je dit goed! Topper ben je! De allerbeste trouwambtenaar die wij ons konden wensen! Wij hadden de ‘klik’. Liefde voel je❤️
Da’s lief Esther! Inderdaad, als het klikt voel je dat ook tijdens de ceremonie.
Oh Daph, wat blijf je enorm professioneel! Maar ook ik lach me stuk! De heren zijn trouwens geweldig ge-grimed!!
Onherkenbaar inderdaad, zelfs z’n handen waren oud gemaakt. Toch vielen z’n ‘jonge’ ogen en die polstattoo me op. Kan natuurlijk bij een oudere heer, maar toch…
Ik vind het super hoe je gereageerd hebt, heel eerlijk en puur. En het was echt wel een goede grap, ik heb heerlijk gelachen!